Η αγάπη του Ήλιου

Ήλιε μου, κατάξανθε, που ήσουνα κρυμμένος;

Ξάπλωνα μες τα σύννεφα απογοητευμένος.

Γιατί, Ήλιε μου, τί έπαθες, εσύ που τα 'χεις όλα;

Δεν έχω την αγάπη μου, ζει σε μια άλλη χώρα.

Μα πώς; Εσύ από ψηλά όλους μας μάς κοιτάζεις.
Γίνεται την αγάπη σου να μην την πλησιάζεις;

Μα δεν μπορώ.. Είναι γραφτό να μην τη συναντάω.
Μονάχα από μακριά γλυκά την χαιρετάω.

Να καταλάβω δεν μπορώ, γιατί δεν συναντιέστε;
Ποιος στέκεται εμπόδιο που τόσο αγαπιέστε;

Μη με ρωτάς, αχ, να χαρείς. Πρέπει να φύγω τώρα.
Μονάχα όταν θα τη δεις δωσ' της αυτά τα δώρα.
Δυο ηλιαχτίδες λαμπερές, να φέγγουν στο σκοτάδι
να της κρατήσουν συντροφιά ολόκληρο το βράδυ.

Εύη Νικολαΐδου

(photo via peopleanideas.gr)